«بسمه تعالی»
در اينجا چند پرسش و شبهه را درباره حجاب و عفاف به اختصار بررسي ميكنيم:
انزواي نيمي از جامعه: مهمترين شبههاي كه همه مخالفان حجاب، به عنوان يك ايراد اساسي ذكر ميكنند اين است كه زنان، نيمي از جامعه را تشكيل ميدهند؛ اما حجاب، سبب انزواي اين جمعيت عظيم ميشود و بهطور طبيعي، آنها را از نظر فكري و فرهنگي به عقب ميراند؛ بهويژه در دوران شكوفايي اقتصاد كه احتياج زيادي به نيروي فعال انساني است از نيروي زنان در حركت اقتصادي هيچگونه بهرهگيري نخواهد شد و جاي آنها در مراكز فرهنگي و اجتماعي نيز خالي است. به اين ترتيب، آنها به صورت يك موجود مصرف كننده و سربار جامعه درميآيند.
پاسخ:
آنها كه به اين منطق متوسل ميشوند، از چند مطلب به كلي غافل شده يا تغافل كردهاند؛ زيرا:
اولا: چگونه حجاب اسلامي، زن را منزوي ميكند و از صحنه اجتماع دور ميسازد؟ اگر در گذشته لازم بود ما زحمت استدلال در اين موضوع را بر خود هموار كنيم امروز بعد از انقلاب اسلامي هيچ نيازي به استدلال نيست؛ زيرا با چشم خود، گروه گروه از زناني را ميبينيم كه با حجاب در همه جا حاضرند، در مدارس و آموزش و پرورش و دانشگاه، ادارهها، در كارگاهها، در راهپيماييها، در راديو و تلويزيون، در بيمارستانها و مراكز بهداشتي، بهويژه در مراقبتهاي پزشكي براي مجروحان جنگي و سرانجام در صحنه جنگ و پيكار با دشمن.
ثانيا: آيا اداره خانه و تربيت فرزندان برومند و ساختن انسانهايي كه در آينده بتوانند با بازوان تواناي خويش، چرخهاي عظيم جامعه را به حركت در آورند، نقش اجتماعي زن را نشان نميدهند؟. آنها كه اين رسالت عظيم زن را كار مثبت محسوب نميكنند، از نقش خانواده و تربيت در ساختن يك اجتماع سالم و آباد و پربركت، بيخبرند.
آنان ميپندارند راه صحیح اين است كه زن و مرد ما همانند زنان و مردان غربي، اول صبح، خانه را به قصد ادارات، كارخانهها و مانند آن ترك كنند و بچههاي خود را به شيرخوارگاهها بسپارند و يا در اتاق بگذارند و در را روي آنها ببندند و طعم تلخ زندان را از همان زمان كه غنچه ناشكفتهاي هستند به آنها بچشانند. غافل از اينكه با اين عمل، شخصيت آنها را در هم ميكوبند و كودكاني بيروح و فاقد عواطف انساني بار ميآورند كه آينده جامعه را به خطر خواهند انداخت(تفسير نمونه)
محدوديت بانوان: ايراد ديگري كه به اصل حجاب ميكنند اين است كه حجاب، يك لباس دست و پاگير است و با فعاليتهاي اجتماعي بهويژه در عصر ماشينهاي مدرن سازگار نيست. يك زن باحجاب، خودش را حفظ كند يا چادرش را و يا كودكش را؟!
پاسخ:
اين ايراد كنندگان از يك نكته غافلاند و آن اينكه حجاب هميشه به معناي چادر نيست؛ بلكه به معناي پوشش زن است، حال آنجا كه با چادر امكانپذير است چه بهتر و آنجا كه نشد به پوشش قناعت ميشود. زنان كشاورز و روستايي ما، بهويژه زناني كه در برنجزارها، کار کاشت و برداشت محصول برنج را بر عهده دارند، عملاً به اين پندارها پاسخ دادهاند كه يك زن با داشتن حجاب اسلامي در بسياري از موارد، حتي بيشتر و بهتر از مرد كار ميكند، بيآنكه حجابش مانع كارش شود.
بطور کلی زن و مرد در معاشرت با نامحرم نباید کاری بکنند که موجب تحریک و تهییج گردد. همچنین آنچه که اسلام می گوید نه آن چیزی است که مخالفان، اسلام را بدان متهم می کنند، یعنی زندانی شدن زن در خانه، و نه نظامی است که دنیای جدید آن را پذیرفته است و عواقب شوم آن را می بیند، یعنی اختلاط و رهاشدگی حیوان گونه زن و مرد. اسلام می گوید: نه حبس و نه اختلاط، بلکه حریم ها یک سنگر قدرتمند جهت جلوگیری از ظلم و تجاوز به حقوق همدیگر است. غریزه خود آرایی زن، اگر مهار نشود او را به پوشیدن لباس های پر زرق و برق و استفاده از زیورآلات مختلف وا می دارد. در این صورت حس چشم چرانی اشخاص بی بندوبار آنچنان زن و مرد را به سوی پوچی و مصرفی زیستن سوق می دهد که سرانجامش جز گمراهی و تباهی، دوری از علم و معرفت و اخلاق نخواهد بود.